dinsdag 30 december 2014

De terugreis

De wekker ging vroeg, heel vroeg. Om 4 uur kropen we ons bed uit en iets voor half 5 stonden we beneden met onze bagage. Uitchecken en even snel het blog bijwerken en het is tijd om te gaan. De auto terugbrengen gaat snel, net als de koffers inleveren en security. Tijd zat om even te ontbijten.

We vliegen via Houston, een korte vlucht van maar 3 uur en verloopt rustig. De entertainment is betaald om deze vlucht, maar daar heb ik die paar dollar graag voor over. Deze vlucht heeft zelfs wifi, dus Cyriel vermaakt zich kostelijk.



De vlucht naar Amsterdam verloopt ook lekker rustig en we landen bijna een uur vroeger dan gepland. Gelukkig was mijn broer ruim op tijd om ons op te halen. Ontbijten op de vlucht stelt niets voor, 1 mini croissantje en 6 mini stukjes fruit (heb ze geteld), dus even samen gezeten bij de Starbucks. Ineens rent mijn broer naar de Albert Heijn daar, komt terug met een tasje en begint lang zal ze leven te zingen voor me. In het tasje zit een hele lading M&M's voor in de dispenser die ik gisteren heb gekregen, die natuurlijk meteen gevuld moet worden.

Eenmaal thuis zijn ze nog redelijk fit, maar 's middags storten we in. Toch even kort geslapen, wel de wekker gezet, we leren net wel. Ook dit jaar iblijkt weer een koffer gecontroleerd, deze keer was het de mijne. Ze controleren stevig dus, 3 jaar op een rij een van onze koffers opengemaakt. 

Na het hondje te hebben opgehaald eten we wat. De bedoeling was om 's avonds oud & en nieuw te vieren bij mijn oudste zus, maar het lichtje gaat echt uit. We moeten naar bed, we trekken het niet meer. We zetten de wekker om 10 voor 12 om elkaar op tijd gelukkig nieuwjaar te wensen. 

Het was een hele leuke trip. Voor het echte kerstgevoel moet je niet in Vegas zijn, maar daar gingen we gelukkig niet voor. Het was drukker dan dachten. Wisten dat het met kerst zelf druk zou zijn en in aanloop naar oud & nieuw. Maar eigenlijk was het continu druk, ook heel veel gezinnen met kleine kinderen en kinderwagens. Door de drukte op de Strip en op de weg hebben we minder gedaan dan we van plan waren. Twee Groupon deals hebben we dan ook niet gebruikt uiteindelijk. Johnny Rockets lukte niet qua timing en toen we de tijd hadden voor de Minus 5 Bar waren we te moe. Jammer, maar we gaan ons niet in alle bochten wringen omdat we een Groupon hebben. Ik denk wel dat dit voorlopig de laatste Vegas trip  was. Willen nog zoveel andere dingen zien. Maar mochten we weer een keer een rondrit maken met de camper, dan zullen we Vegas zeker in de route opnemen. Vegas blijft een speciale plek voor ons.

maandag 29 december 2014

Dag 6

Vandaag werd ik wakker van heiwerkzaamheden. Ze zijn een soort arena aan het bouwen achter het hotel en wij kijken daar precies op uit. Handige wekker. We besluiten weer een yoghurtje te halen bij de Starbucks en deze in de foodcourt op te eten. Vind het een erg handige vinding, een ruimte met allemaal tafels en stoelen met daar omheen verschillende (fastfood) eettentjes. Zo kan iedereen iets anders nemen en toch samen eten. 

Cyriel gaat vervolgens alleen de hort op, verjaardagscadeau scoren voor mij. Ik ben officieel morgen pas jarig, maar "vieren" het vanavond. Morgen vliegen we al vroeg om 7:10 en vliegen tegen de tijd in, dus mijn verjaardag wordt een hele korte. Tenzij je de Nederlandse tijd aanhoudt, dan begint mijn verjaardag hier al om 15:00 uur. Om half 4 heb ik dan ook al mijn eerste felicitatie binnen van mijn grote broer.

Ik gebruik de tijd om het blog bij te werken, was gisteravond te moe om hem te schrijven en heb internet nodig om de foto's van mijn mobiel naar de iPad over te zetten. Blijf het apart vinden dat ze alleen op de 1e 2 verdiepingen wifi hebben. Sterker nog, ze gebruiken het zelfs als verkoopargument. Door het hele casino hangen posters waarop blij staat dat ze gratis wifi hebben op verdieping 1 & 2. Stelletje mafketels. 

Heb daarna met wisselend succes een gokje gewaagd. Cyriel bleef langer weg dan verwacht, dus ik propte er ook ietsje meer geld in dan de planning was. Ach ja, het is de laatste dag en we hebben er budget voor gereserveerd. Ik begin inmiddels aardig honger te krijgen. We hebben een coupon via MyVegas voor een gratis ontbijt/lunch buffet voor 2 personen in het hotel en de bedoeling is dat we deze voor de lunch gebruiken zodra Cyriel terug is. 

Zodra ik een seintje krijg dat hij in het hotel is duik ik meteen de rij in, zo'n honger heb ik. We zijn snel aan de beurt en slaan onze slag. Ons enthousiasme over het gratis buffet slaat snel om. Niets wat we kiezen smaakt lekker. Het is te droog, te flauw of te vet. Zelfs de toetjes zijn niet te raggen. Mijn maag komt zelfs in opstand en ik wil snel naar boven om die smaak uit mijn mond te poetsen. Geen aanrader dit buffet. Geef mij maar het buffet bij Aria of de Wickedspoon in de Cosmopolitan.

We zitten een beetje te dubben wat we zullen doen. We willen graag naar de Magical Forest, een mooie kerstshow bij de Community College van Nevada. Maar dat kun je pas vanaf half 6 doen, logisch ook aangezien alles om kerstverlichting draait. Omdat we het allebei best wel zat zijn van die drukke dagen besluiten we in het hotel te blijven. We reserveren via de concierge ook alvast voor het diner in het hotel naast ons. Zijn we lekker snel terug vanavond. Op de kamer krijg ik alvast mijn eerste cadeautje, een M&M dispenser. Cyriel grapt al weken dat dat mijn verjaardagscadeau wordt. Rigenlijk wil hij er zelf stiekem eentje hebben. Hij heeft ook M&M's laten bedrukken met tekst. Zijn 4 verschillende teksten: Saskia, Happy Birthday, Love en het Las Vegas logo. 


Het is mega druk op de weg als we richting de Magical Forest gaan. Daar aangekomen blijk je entree te moeten betalen van $11 pp. Ik dacht dat het gratis was. Vind het vrij veel geld voor zo'n kleine expositie, maar we zijn er nu toch en het geld gaat naar een goed doel. Na een half uurtje zijn we uitgekeken en gaan we weer terug zodat we op tijd zijn voor onze reservering. Eerst nog kleun maf souveniertje gekocht voor onze hondenoppassers ;). Ben benieuwd bij wie ze het beste staan die souveniertjes waarvan ik nog niet verklap wat het is. 


We gaan eten bij Nine Fine Irishman in New York New York. Vorig jaar ook gegeten, het eten is erg goed en vanaf 9 uur is er live Ierse muziek. Het ziet er ook echt uit als een pub, je hebt niet door dat je eigenlijk in een mega hotel zit, dat hebben ze knap gedaan. Tijdens het eten twee andere cadeautjes gekregen. Een mooie ketting en heel gaaf horloge, beide van Fossil, mijn favoriete horlogemerk. Dank je wel lieverd!.


Na het eten wil ik weer snel terug. Ik heb last van mijn buik en begin verkouden te worden. Ik nies me suf en heb sinds gisteren keelpijn. Morgen gaat een hele vermoeiende dag worden, dus ik kan beter gaan slapen. Cyriel gaat beneden het laatste restant van het gok budget opblazen. Hij heeft beloofd om het geld over mij heen te strooien als hij veel wint. Dus kom maar op, ik ben er klaar voor! 


Daar zit je dan met je Louis Vuitton tas.

zondag 28 december 2014

Dag 5

We worden allebei weer rond 7 uur wakker en hebben lekker geslapen. Onze buren waren stil gelukkig. Behalve het kerstonbijt bij Danny's hebben we verder nog niet uitgebreid ontbeten hier, maar steeds yorhurtje bij de Starbucks. Vandaag hadden we beide zin om eens uitgebreid Amerikaans te ontbijten. Dus op naar een ontbijttent in het casino. We nemen allebei de Full Monty met gebakken ei, worst of bacon, hashbrowns, pancakes en toast. Om nog een beetje de illusie te hebben van een gezond ontbijt bestel ik een bakje fruit erbij. Man man man, wat was ontbijt dat lekker. En nee, ik kreeg het niet helemaal op, nou ja, bijna dan (schaamrood op de kaken). Cyriel kreeg hem schoon op.


Na het ontbijt zijn we weer naar de outlet Premium South gereden. Met kerst waren we halverwege afgehaakt vanwege de drukte en ik wilde nog naar Converse voor gympen en Cyriel heeft dringend nieuwe schoenen. Amerikanen zijn extreem vriendelijk en behulpzaam, met name in winkels en restaurants. Soms bij het irritante af en vandaag werkte het echt op onze lachspieren. Dit ging om onduidelijke reden helemaal mis in een schoenenwinkel, we lagen volledig dubbel van het lachen. Dijenkletsend en gierend als Gerard Joling zaten we met tranen rollend over onze wangen tussen de hoge stellingen. Cyriel kan Gerard trouwens erg goed nadoen, TE goed....


Vier paar schoenen rijker verlaten we de outlet. Ik twee paar Converse gympen en Cyriel mooie leren schoenen en nieuwe gympen. Onze oude schoenen hebben we meteen maar achtergelaten, scheelt weer sjouwen.


Hierna zijn we direct doorgegaan naar de Strip om de kerstversieringdn bij de Venetian te bekijken. Deze vallen nogal tegen, afgelopen jaren hadden ze een mooie schaatsbaan, maar nu stond er alleen een grote kerstboom van ledlichtjes. Zeker mooi, maar ook niet meer dan dat. We besluiten ons hotel van vorig jaar, de Mirage, te bezoeken en een daar een gokje te wagen. We hebben ons best een tijd vermaakt daar en alle inzet uiteindelijk teruggewonnen. Van al dat lopen krijgen we toch weer trek, dus we besluiten een pizza te delen. Het is blijkbaar American football seizoen, want alle sportsbars zitten vol en over lopen mensen in t-shirts van hun favoriete team. De herrie die uit de bars komt is soms oorverdovend. Snel de spelregels voor dummy's opgezocht.


We gaan weer de Strip op en lopen naar Ceasar Palace. Daar hebben we ze wel een schaatsbaan. Ik moet en zal schaatsen op de Strip en zo geschiede. De schaatsen zaten verschrikkelijk en het ijs leek wel een wasbord, maar was erg leuk om te doen. Wel alleen, want Cyriel kan veel dingen, maar schaatsen is daar niet 1 van. Dus die blijft veilig aan de kant en maakt foto's.


Het begint al wat te schemeren, dus goed moment om naar de High Roller te gaan, een immens reuzenrad waar ik via Groupon kaartjes voor had gekocht. Deze is dit jaar pas opengegaan en zit aan het eind van een nieuw gezellig winkelcentrum tussen Flamingo en The Linq in. Het rad is 167,60 meter hoog. Een ritje duurt 30 minuten en er kunnen 40 personen per capsule, waarvan er 28 zijn. Gelukkig laten ze er steeds maar een klein groepje in. We hadden goede timing, het werd echt net donker toen we rond gingen en toen we eruit kwamen waren de rijen enorm. Net als bij al dit soort dingen slaat bij mij de eerste paar minuten de stress toe, LET ME OUT schreeuw ik dan heel hard in mijn hoofd. Maar na een paar minuten is dat gevoel alweer weg en kan het genieten beginnen. Je ziet de Strip niet volledig, maar dat maakt ons niet uit. Het uitzicht is fantastisch.




Na de rondrit laten wen paar leuke polaroid foto's ontwikkelen in een winkeltje vlakbij. Je kunt daar foto's foto's vanaf je mobiel mailen en laten ontwikkelen. Leuk spul.


We steken weer over naar de Mirage om bij BLT een burger te eten. Ik probeerde het beschaafd te houden, maar Cyriel ging los met een enorme shake.


Terug in het hotel nog tijdje een gokje gewaagd, beide weinig succes helaas. We slapen beide snel, was een erg lange, maar heel leuke dag. Morgen is alweer de laatste aangebroken.


Kerstboom bij Ceasars Palace


zaterdag 27 december 2014

Dag 4

Vanochtend beide rond 6 uur wakker. Gisteravond hadden we al besloten om niet naar Death Valley te gaan, die trip duurt ongeveer 6-8 uur en we zijn best moe. Het wordt Valley of Fire. Hier zijn we vorig jaar ook geweest, maar toen was het 39 graden en hebben we weinig rond kunnen lopen. 

Vandaag wisselen we ook van hotel, dus inpakken en uitchecken maar. De komende 3 nachten zitten we bijna gratis in de Monte Carlo. Tijdens het inpakken bleek een fles water open te zijn gegaan in mijn schoudertas. Alles zeik en zeiknat. Hopelijk is het leer niet aangetast als hij weer droog is, maar vrees het ergste. Het groene leer gaf meteen flink af.

Nadat we MGM verlaten hadden zijn we naar een Wholefoods. Het is een soort organische/biologische supermarkt. Aardig aan de prijs, maar ze hebben erg lekkere versproducten had ik me laten vertellen. We halen burrito's om te lunchen straks in Valley of Fire (VoF). 

VoF is ongeveer 1,5 uur rijden vanaf de Strip, voornamelijk via een saaie snelweg. Maar de laatste 11 mile gaan over een binnenweg die alvast een kleine sneakpreview geeft over wat je te wachten staat. VoF is een kleine statepark, maar zo ontzettend mooi. We hebben de scenic route helemaal uitgereden en zijn gestopt bij White Domes om de wandeling te doen die we vorig jaar moesten overslaan. Was niet te doen vanwege de hitte, er stonden zelfs waarschuwingsborden bij het begin om deze trail niet te lopen in deze omstandigheden. Nu is het ongeveer 5-8 graden met weinig wind en een felle zon. Heerlijk wandelweer dus. 


We hadden geen echte wandelschoenen aan, maar het klauteren aan het begin was toch te doen zo. De wandeling duurt ongeveer 45 minuten, maar wij deden er langer over omdat ik helemaal los ging met mijn camera. VoF bestaat uit rotsformaties met de meest vreemde vormen en allerlei kleuren, lijkt wel een buitenaards lamdschap. Dit park is dan ook gebruikt als decor voor diverse SF films, o.a. Startrek Generations. 

Terug zijn we via een langere maar mooiere route gereden langs Lake Mead. Buiten de zomer kom je hier amper auto's tegen. We genieten echt van de ruimte en stilte om ons heen.

Terug in Vegas konden we al inchecken in het hotel. We kregen een kamer met king bed op de 4e verdieping, precies boven een hele batterij ventilatoren die een continue hard dreunend geluid maken. Geen goede plek voor iemand met chronische migraine. Dus Cyriel naar beneden om een andere kamer te vragen. Dat lukte, maar ze hadden alleen nog een kamer met 2 queen bedden, dus dat wordt of lekker knus liggen of lekker ruim apart slapen ;). Deze kamer zit op de 20ste verdieping en kijkt uit op snelweg, de bergen en de rollercoaster van New York New York. Om de zoveel minuten hoor je overdag een hoop gegil vanuit die hoek komen. 

Uizicht 1e en 2e kamer.


Uitzicht MGM, rechts zie je DJ Tiësto die ons steeds begluurde.


In de nieuwe kamer aangekomen kwam ik erachter dat mijn jas nog in de andere kamer hing, waar we niet meer in konden. Zit me niet mee vandaag. De hele vakantie raak ik al dingen kwijt of denk ik ze kwijt te zijn met de nodige paniekmomenten als gevolg. Mijn portemonnee bij aankomst, later mijn tas die gewoon achter de tv bleek te staan, mijn mobiel die ineens foetsie was in VoF en gewoon in ander vakje dan normaal zat. En nu mijn jas. Bleek heel gedoe om deze weer terug te krijgen, kwam uiteindelijk zelfs met iemand van security, maar het is gelukt. 

Inmiddels hadden we allebei serieuze honger en zijn we Mexicaans gaan eten in Diablo's in het hotel. Erg lekker gegeten, maar zoals altijd te veel. 


Cyriel had nog $50 freeplay in dit hotel. Hij had geluk, uiteindelijk $80 winst. In totaal hebben we nu $130 binnen gehaald door alle freeplay. Zelf ook nog kleine winst gemaakt. Meteen incasseren, anders maak je het zo weer op. Die fout heb ik eerder deze week al een keer gemaakt.

Op de kamer merk je dat dit hotel echt een klasse minder is dan MGM. Alles is gedateerd en beschadigd en de kamers zijn enorm gehorig. Geen wifi op de kamers. Gelukkig heb ik kleine buitenlandbundel om ontwenningsverschijnselen tegen te gaan. Maar het is zo goed als gratis, dus mogen niet klagen. Nou ja, een klein beetje dan. 

vrijdag 26 december 2014

Dag 3

Vannacht ging ineens mijn telefoon. Dacht eerst dat het mijn wekker was, maar waarom die om 3:42 afging was mij een raadsel. Na even versuft te hebben liggen staren naar mijn mobiel besefte ik ineens dat ik gebeld werd. Anoniem nummer en ik was al te laat. Wie belt er in vredesnaam op 2e kerstdag met een anoniem nummer. Misschien de politie die mijn gegevens na het steekincident genoteerd heeft? Geen idee, maar ben weer klaarwakker grrrrr. Na uur te hebben liggen draaien val ik weer in slaap en wordt om 7 uur wakker. Mooie tijd, willen vandaag de Strip op.

Als eerste gaan we naar de Cosmopolitan, waarvan we in het vliegtuig allemaal coupons hebben gekregen. Waaronder $25 freeplay per persoon en 2 voor 1 buffet Wickedspoon. We besluiten eerst de freeplay in te gaan zetten. Samen halen we $55 uit de machines. Hiermee hebben we vervolgens het buffet betaald en nog wat overgehouden. Buffetten zijn tijdens feestdagen dubbel zo duur. Volledige prijs zou $84 zijn geweest. Fantastisch dit, gewoon gratis lunchen en nog geld overhouden ook! 
Wel fooi gegeven natuurlijk.

Daarna de kerstversiering in de Bellagio bekeken en wat rondgewandeld door de Forum Shops. In Bellagio kon ik me weer goed uitleven met mijn nieuwe camera. Was wel enorm druk, dus lastig om mooie plaatjes te krijgen. Al boezemde mijn lens blijkbaar angst in, want zodra ik inzoomde en hij dus langer werd verdween iedereen direct uit mijn zicht. Soms zelfs excuses makend. Voor echte kerstsfeer moet je trouwens niet in Vegas zijn. Restaurants hebben amper versieringen en hotels wat verspreid hier en daar. Een aantal hotels hebben een speciaal stuk helemaal ingericht in kerstsfeer.

Aan het eind van de middag nog even lekker ontspannen in bad en daarna tijdje het casino in geweest. Daarna hadden we behoefte aan frisse lucht en zijn we een stukje over de Strip gelopen langs New York New York. De straatkant van dit hotel is net vernieuwd, er zitten nu allerlei leuke tentjes direct aan de straat, soms zelfs met terras. Dit is de nieuwe trend in Vegas. Een hele vooruitgang, nu is het nog vaak zo dat je eerst een casino doormoet om ergens te komen. Cyriel had daarna zin in een lekkere burger, dus zijn we naar Hard Rock Café geweest dat op loopafstand van het hotel is. Heerlijk gegeten en zoals meestal vaker hier, waren de porties veel te groot. En van de patat met cheddar cheese en bacon slippen je aderen spontaan dicht als je er al naar kijkt. We hebben het (gelukkig) niet opgekregen. 

Daarna weer even het casino in. Het is de laatste avond in dit hotel, morgen verhuizen we naar de Monte Carlo. Dus koffers alvast beetje ingepakt, morgen willen we bijtijds weg om een park in de buurt te bezoeken. Welke het wordt beslissen we morgen.

Vandaag viel me trouwens het tweede maffe toiletdingetje op hier in Amerika, namelijk de kier. Om een of and ere reden zit er vaak een enorme kier tussen de toiletdeuren. Als je wilt kunt je iemand zien zitten. Iedereen doet zijn best het te negeren, maar lekker zit het niet. En dat voor zo'n enorm preuts land als Amerika. 

i


donderdag 25 december 2014

Dag 2 Christmas

Vannacht beide een tijd klaarwakker geweest maar uiteindelijk toch uit kunnen slapen tot 7 uur. We besloten ons kerstontbijt in Denny's te eten. Voor de sfeer hoef je het niet te doen, je doet het vanwege het mega ontbijt tegen een schappelijke prijs. Ok ok, je hoeft natuurlijk geen mega ontbijt te nemen. Maar de verleiding is te groot. En de keus ook. Beide pancakes, hashbrowns (soort rustie), worstjes en gebakken eieren genomen. Cyriel durft de Amerikaanse koffie aan, ik vermijd die als de pest. Slappe bende brrrrrrr.

Daarna opnieuw een poging gedaan om naar de outlet te gaan. Toen we er aankwamen viel de drukte mee. We slagen eigenlijk altijd wel bij Gap en ik vond een paar leuke broeken bij Tommy Hilfiger. Bij wie? Nou, bij die zaak waar ik in Nederland de grootste maat niet pas en hier zonder problemen kan slagen. Heb niet eens de grootste maat. In Nederland wordt ik meewarig aangekeken als ik het lef heb überhaupt naar binnen te gaan. En bij hoog en laag beweren dat Tommy geen grotere maat heeft. Ga denk ik de volgende keer in mijn Tommy broek het label op mijn kont voor ze dansen, zal ze leren hah.

Snel wat gegeten op de foodcourt. Maar werd steeds drukker en drukker, dus Converse die we nog wilden bezoeken hebben we gelaten voor wat het was. En in de tussentijd begon ik hoofdpijn te krijgen die steeds erger werd, dus lekker terug naar het hotel. Daar lekker tukje gaan doen, wil natuurlijk niet ziek zijn tijdens ons kerstdiner waar ik zo naar uit heb gekeken. Was er gelukkig op tijd bij en na den tijdje ging het weer redelijk

Dus allebei douchen, smeren en onze mooie spul aantrekken. Wat later dan gepland vertrokken we naar het restaurant, Top of the World in Stratosphere Tower. Dit zit compleet aan de andere kant van de Strip. Onze navigatie leidde ons via de snelweg en had daar van te voren al mijn bedenkingen bij. En daar had ik naar moeten luisteren. We kwamen volledig, maar dan ook volledig vast te staan op de oprit. En in dit tempo gingen we het absoluut niet redden en liepen daarmee de kans dat onze reservering zou komen te vervallen. Dus ik in stressmodus en hoofdpijn weer terug. 

Toen we eindelijk een klein stukje de oprit op konden, zagen we dat 3 banen naar links de snelweg wel reed. Alles stond vast richt de volgende afrit naar de Strip. Cyriel zag direct mogelijkheden en baande zich als Nikki Lauda zonder startbewijs een weg door 3 rijen auto's die kriskras door elkaar heen stonden. En ja hoor, daar gingen we, zoevend op weg naar het restaurant. We gingen het niet meer redden, maar zouden niet erg te laat komen. Dus ik even gebeld om dat te melden en ze zouden onze reservering 20 minuten vasthouden. Halleluja en Merry Christmas!!!

Parkeren was ook een drama, dus ik ben alvast uitgestapt en via een enorme omweg (bleek achteraf) bij de lift naar het restaurant aangekomen om me alvast te melden. Cyriel volgde niet veel later via de veeeeel kortere route. Het restaurant zit op ruim 300 meter, dus je zoeft een aardig stukje omhoog met ploppende oren en al. 

We werden na kort wachten naar onze tafel gebracht. Yes, we made it! En woe, wat een uitzicht! Het restaurant draait in 80 minuten volledig om zijn as, dat gaat dus nog best snel. Je ziet echt dat je draait. Niet geschikt voor mensen met heftige bewegingsziekte, ik heb gelukkig alleen last van wiebelende boten. We hebben voor Amerikaanse begrippen enorm rustig kunnen eten. En de porties waren ook niet absurd groot, de prijzen helaas wel. Maar het was het echt waard, het eten was goddelijk. Ik had een filet mignon die ik bijna met een rietje naar binnen kon zuigen. Aan het begin kwam een dame vragen of we foto's wilden maken. Die kon je dan later kopen. Ach ja, why not. Dus ineens stonden we op een trap allerlei poses aan te nemen. Echt van die gemaakte poses, heerlijk fout, love it

Ze hadden alleen niets gedaan aan kerstsfeer, nog geen kerstbal te vinden. En sommige mensen hadden ook moeite om in de kerststemming te komen. Vlak naast ons zat een jong Aziatisch stelletje die, zonder overdrijven, beide continu met hun mobieltje recht voor hun neus zaten. Ik zag steeds twee blauw verlichte gezichten als ik opzij keek. De enige keer dat ze hun mobieltjes weglegden was toen het eten kwam, ze zeiden zelfs een paar woorden tegen elkaar. Whoep whoep!

Na het eten kregen we de foto's te zien, totale pakket kostte $150 dollar. Say what? Ze zijn zo kitch als het maar kan in hoesjes, maar als ze zo voor je neus liggen ga je toch overstag en hebben we 2 onderdelen van het pakket genomen. 


Mijn hoofdpijn was weer aardig gezakt tijdens het diner, maar laaide weer in alle hevigheid op toen we na het diner naar de bovenste verdieping gingen om even buiten te kijken. Ben vergeten te melden dat het ook hier echt koud is, overdag tussen de 10-14 graden tot 's nachts rond het vriespunt. Hebben onderweg naar het restaurant zelfs even natte sneeuw gehad. En er stond een flinke wind vandaag. Dus buiten even foto's maken werd echt maar heeeel even foto's maken. Man, wat een kou. De tranen biggelden over onze wangen en mijn hoofd begon flink te bonken.

Duurde een eeuwigheid tot we weer met de lift naar beneden konden, was maar 1 lift in werking aan die kant. De andere was kapot. Eeeh kapot zei u? Ze kunnen dus kapot? Op 300 meter hoogte? Ieks, let me out!

We waren daarna snel weer terug in het hotel waar ik direct ben gaan slapen en Cyriel nog even het casino in is gegaan. Het was een leuke dag en het restaurant was nog beter dan gehoopt. 


Merry Christmas!


woensdag 24 december 2014

Dag 1

We hadden allebei moeite met in slaap komen, maar daarna aardig doorgeslapen. Ik ben maar 1 keer wakker geweest en Cyriel helemaal niet. En we werden pas om 05:45 wakker, de afgelopen 2 trips werd ik al om 4 uur wakker. Dus dit is uitslapen. Het plan was om uitgebreid te ontbijten bij Danny's, maar Cyriel werd wakker met knallende hoofdpijn. Snel wat yoghurt en koffie genomen en weer terug naar bed. Cyriel dan, ik ben met mijn nieuwe spiegelreflex camera naar beneden gegaan. Vlak voor deze trip heb ik een workshop gehad over foto's maken zonder de automatische stand te gebruiken. Dus flink wat aan zitten klooien, maar een paar erg mooie foto's gemaak.

Gelukkig knapte Cyriel snel weer op en zijn we naar Town Square gereden, een leuk winkelcentrum vlakbij de Strip. Het was een stuk rustiger dan we hadden verwacht. Het doel was een jasje voor Cyriel voor bij het kerstdiner morgenavond. Doel niet gehaald. Wel bij Guess wat gescored, lekker badspul gevonden en net toen we weg wilden gaan zagen we een Dog Shop. Een winkel met alleen spullen voor honden. Riem en halsbanden in alle kleuren en maten. Met en zonder steentjes. Zwarte leren tuigjes, hele wand met speeltjes, hondenbonbons en volledige kerstoutfits. Only in America. Ik kon het niet laten en heb een lekker foute strik gekocht voor Timmy. Zal ie vast leuk vinden....

Toen we weggingen begon het aardig druk te worden en onze poging nog een parkeerplek te vinden bij Premium Outlets een stukje verderop hebben we snel opgegeven. Dan maar zonder jasje uiteten, overhemd met stropdas lijkt me chic genoeg. Inmiddels begon ik aardig in te storten, dus lekker terug naar het hotel. Cyriel de gokkasten uitproberen en ik even lekker uitrusten op bed en daarna in bubbelen in bad. Daar heb ik deze kamer immers op uitgezocht.

We hadden al vroeg honger, dus besloten een poging te wagen om gebruik te maken van het Bellagio buffet. Zou één van de beste buffetten zijn van Vegas. Of dat klopt zijn we vandaag niet achtergekomen, er stond een rij van zeker 2 uur. Direct rechtsomkeer gemaakt en overgestoken naar Paris om bij de Sugar Factory Bar & Grill te eten. Had een goede Groupon deal gescored voor dit restaurant, scheelde $20. 

Ik blijf me altijd verbazen over de bediening in dit soort restaurants. Je wordt door mevrouw 1 naar je tafel gebracht, je wordt verteld dat mevrouw 2 je komt bedienen deze avond. Deze mevrouw 2 komt zich ook echt voorstellen. En nu opletten. Nadat mevrouw 2 de bestelling opgenomen heeft, komt meneer 1 deze brengen. Als deze vraagt of je ketchup erbij wilt en je zegt ja, dan komt meneer 2 deze brengen. Vervolgens hebben gedurende de maaltijd afwisselend contact met mevrouw 2, meneer 1 en meneer 2. En allemaal even vriendelijk. Vooral meneer 2, die niet alleen de tijd nam om me uitgebreid uit te leggen waar ik het toilet kon vinden (zat niet in het restaurant, maar in het hotel zelf). Maar die, na het zien van mijn wazige blik na diverse links en rechts, aanbood een stuk mee te lopen. 

Dit toilet was trouwens totaal ongeschikt voor een neuroot als ik. Ik heb nogal de neiging om te controleren of de toiletdeur daadwerkelijk op slot zit. Helemaal als je het slotje maar een klein stukje kan draaien. Maar laten ze in Amerika nou verzot zijn op sloten die automatisch openspringen als je de deur van binnen opendoet. En wat doe je als je wilt controleren of de deur op slot zit..... Juist, je probeert de deur open te doen waarbij het slot automatisch openspringt. Dusssss.... 

Het refill concept is trouwens echt top, zodra je glas frisdrank leeg is komen ze altijd snel een nieuwe brengen. Geen extra kosten. Alleen hier waren ze echt supersnel. Ik had nog niet de laatste slok genomen en mijn glas neergezet, of ik zag vanuit mijn ooghoek meneer 2 al met een nieuw glas aankomen. Volgens Cyriel trok ik een niet bijster intelligent gezicht van verbazing. Hij moet gewoon al klaar hebben gestaan, wachtend op mijn laatste slok, kan gewoon niet anders zo snel.

Na het eten doorgereden naar Ethel's M Chocolate Factory. Een chocoladefabriek die je gratis kunt bezoeken waarbij een grote tuin vol cactussen zit. De samenhang tussen die 2 ontgaat me volledig, maar rond kerst wordt de hele tuin versiert met kerstverlichting. Heel gaaf om te zien. Ook hier weer uitgebreid kunnen spelen met mijn camera.



's Avonds nog even gegokt en daarna lekker op tijd naar bed. Ons lichaam is nog niet helemaal gewend aan het tijdsverschil. 


Kerstsfeer in Town Square en lobby MGM Grand



dinsdag 23 december 2014

De reis

Beide heel weinig geslapen vannacht, maar 2 uurtjes. Slapen op zich altijd slecht als we op vakantie gaan, maar door een incident waar ik gisteren bij betrokken was lukte het helemaal niet. Was een steekincident in de straat waar ze de hond uit aan het laten was. De dader was een 15-jarig meisje die cocaïne gebruikt had en daarna niet goed werd door de drugs. Ik heb een hele tijd bij haar gezeten samen met een man en haar hand vastgehouden tot de ambulance haar mee nam. Dat en het idee zelf geluk te hebben gehad omdat ze haar voor het incident ook al was tegengekomen maakt dat je gaat malen als je rustig in je bedje ligt.

Dus opstaan om 4:15 was op zijn zachts gezegd een belabberde bedoeling. Liepen beide als zombies rond. De taxi was netjes op tijd, inchecken en boarden ging snel. Klein beetje vertraging. Heerlijk rustige vlucht en ik was door dat gedoe van de dag ervoor de vliegangst aardig vergeten, beetje aparte therapie maar werkt wel ;). Beide wat kunnen slapen, wat voor mij echt uniek is. 

Immigrations in Newark ging supersnel, konden meteen doorlopen, nog niet eerder meegemaakt. Wij blij aangezien we niet veel overstaptijd hadden. Helaas werd die blijdschap bij de security flink de grond in geboord. Enorme mega lijn en maar 1 hokje open. Mafketels. Was dus ook geen tijd voor Cyriel om te roken, dus die stond wat mopperig in de rij. Om net nog leuker te maken werd Cyriel zijn tas er ook nog uitgepikt voor extra controle, werd zelfs een drugstest gedaan. Ze vonden name zijn zalf voor zijn uitslag erg interessant. Hadden niet eens de tijd om zijn medisch paspoort te tonen, voor we het wisten stond ze de tas en die tube te testen. He passed the test! 

De aansluitende vlucht heeft ook wat vertraging. Die verliep iets minder rustig, regelmatig stuiteren we aardig heftig in de rondte. Daarnaast zat er een kind achter ons die bijna 5 uur non-stop afwisselend heeft zitten jengelen en krijsen. Maar de tijd ging nog best snel, nog even en ik ga vliegen leuk vinden.

We landen een half uur te laat op McCarren Airport, halen de auto op, een Chervolet Malibu en rijden in 1 keer goed naar de valetparking van het hotel zonder navigatie. Yup, we zijn inmiddels Vegas pro's.. Bij het inchecken krijgt ik een volledige hartverzakking. PANIEK! Portemonnee weg!! Cyriel snel terug naar de auto gerend, gelukkig was die nog niet weggezet en ja hoor, hij lag op de vloer, was uit de tas gevallen. Halleluja!!! Weer een paar jaren ouder en grijzer (en beetje wijzer) in een paar minuten.

Inchecken maar, gevraagd om beter uitzicht dan de vorige keer (betonnen platen en 's nachts vuilniswagens) en beter uitzicht gekregen. Zitten op de 27ste verdieping uit op het vliegveld en het laatste stukje Strip. Lekker even gedoucht, voelen ons velen malen beter dan voorgaande jaren. Blijkbaar heeft het slapen tijdens de eerste vlucht geholpen. Hapje gegeten bij een Mexicaan in het hotel met een te joviale en behulpzame ober en dan gaat het lichtje toch echt.